Over Ons
Frens Haringhandel, een echt familiebedrijf
Al sinds 1972 was Chris Frens actief in de haringindustrie. Na een aantal jaren te hebben gewerkt bij zijn familie in de haringkar dichtbij de Munttoren, heeft Chris de stap gewaagd en is in 1976 voor zichzelf begonnen. Al sinds 1986 staat Frens Haringhandel op het Koningsplein te Amsterdam. Ontdek de gehele geschiedenis van dit familiebedrijf.
Sinds 1986
Een droom: de meest verse haring van Amsterdam
Chris Frens begon met een grote droom: hij wilde de meest verse haring van Amsterdam aanbieden. Al sinds 1986 is Frens Haringhandel te vinden op het Koningsplein.
Binnen slechts 10 jaar werd Frens Haringhandel dan ook uitgeroepen tot de “beste haring van Nederland” door het AD. Om dit te bestempelen, werden de rolluiken van de kar beschilderd door kunstenaar Fabrice Hünd.
Het enthousiasme van Chris en zijn vrouw Liesel was aanstekelijk, want ook in 2010 startte hun zoon Jasper in het familiebedrijf, en in 2016 goede vriend van de familie Ruben van de Ven.
1972: Begin van de carrière van Chris Frens
Chris Frens begon aan zijn carrière in de haringindustrie. Destijds trad hij in dienst bij zijn familie in de haringkar aan de voet van de Munttoren in Amsterdam. Dit is op steenworp afstand van de huidige locatie.
1976: Frens Haringhandel was geboren
Chris besloot voor zichzelf te beginnen. Met de middelen die hij had besloot hij een tweedehands haringkar aan te schaffen en zich in te zetten voor de verkoop van de meest verse haring bij de Gaasperplas in Amsterdam.
1983: Aankoop huidige haringkar
Hij investeerde zijn zuur verdiende geld in een volledig nieuwe haringkar. Tot op de dag van vandaag werken wij in diezelfde haringkar, natuurlijk met de nodige vervangingen en moderniseringen. Dit is ook het jaar dat zijn grote liefde Liesel in de kar kwam werken. Samen hebben zij de haringkar gemaakt tot een prachtig familiebedrijf.
1986: Vestiging op het Koningsplein te Amsterdam
Chris en Liesel keerden terug nabij de plek waar Chris ooit begonnen was, in het centrum van Amsterdam op het Koningsplein.
1996: Uitgeroepen tot de beste haring van Nederland
De zaken in het centrum van Amsterdam gaan steeds beter. In dit jaar is Haringhandel Frens benoemd tot de beste haring van Nederland. Ook in dit jaar beschilderde een kunstenaar de rolluiken van de haringkar. Dit kunstwerk is tot op heden nog te vinden op vele ansichtkaarten.
2000: Herinrichting gebied Koningsplein
Het winkelgebied rond het Koningsplein wordt steeds aantrekkelijker voor het toerisme. Hierdoor besluit de gemeente Amsterdam het plein opnieuw in te richten. Dit heeft geleid tot het mooie overzichtelijke plein zoals we het nu kennen.
2010: Zoon Jasper start binnen familiebedrijf
Op 65 jarige leeftijd besluit Chris Frens een stapje terug te nemen en is hij vereerd dat zoon Jasper wil helpen de traditie voort te zetten.
2014: Significante renovatie van de haringkar
Na 4 jaar besluit zoon Jasper samen met zijn ouders dat de kar gerenoveerd moet worden naar de huidige standaarden. Met een significante investering zijn zij weer klaar voor de toekomst.
2016: Chris draagt het stokje over aan Liesel, Jasper en Ruben
Na jaren hard werken draagt Chris Frens het stokje volledig over aan zijn vrouw, zoon en Ruben van de ven, een goede bekende van de familie en tevens beste vriend van Jasper.
Samen streven Ruben, Jasper en Liesel ernaar de Hollandse traditie voort te zetten!
GESCHIEDENIS VAN DE HARING IN NEDERLAND
De verschillende interpretaties op haring door Nederland
In het boek Haring, de vis die Nederland veranderde legt Huib Stam op een informatieve manier uit waarom Amsterdammers zijn haring in stukjes eet.
De ideale Hollandse Nieuwe is niet overal hetzelfde. De regionale smaakvoordeuren die met een beetje goede wil nog te ontdekken zijn bij liefhebbers van Hollandse Nieuwe, zijn frappant. Ze hebben een simpele historische achtergrond. In (de buurt van) de vroegere haringhavens, zoals Rotterdam, Vlaardingen en Scheveningen, eet men de haring het liefst zo groen mogelijk. Dat wil zeggen kort gerijpt, licht gezouten en stevig van structuur. De verklaring daarvoor is eenvoudig: zo is men het gewend. Dicht bij de aanvoerhaven kon je groene haring kopen, die lekkerder was dan de pekelharing.
De zware gezouten haring werd getransporteerd naar afnemers verder in het land en naar het buitenland. Hoe langer de reistijd, hoe meer zout gebruikt moest worden. In het oosten van het land en in Duitsland wil men de haring daarom zouter dan aan de kust. Maar ook in plaatsen met een ander visserij verleden dan de haringvaart moet de haring zout en gerijpt zijn, zoals vroeger. Vaak zijn de haringen in armere steden en op het platteland kleiner en goedkoper. In Amsterdam moet een haring daarentegen groot zijn. Niet omdat Amsterdammers zich dure, grote haringen konden veroorloven, maar omdat die ene grote haring aan stukjes werd gesneden voor een heel gezin. Ook werden de stukjes aan de kar los verkocht voor een paar centen. Wie nu elders in het land een haring in stukjes gesneden vraagt, met ui en zuur erbij, verraadt zichzelf als een Amsterdammer.
Tekst uit: Stam, H. (2015). Haring, De vis die Nederland veranderde. Amsterdam, Nederland: Carrera. (pp. 194-195)